transformator Electricus
Transformator electricus est instrumentum clavale in systematibus distributionis potentiae quod transfert energiam electricam inter duos circuitus per inductionem electromagnetica. Hoc instrumentum staticum constat ex duobus aut plus spiraulis fili insulati circumdata nucleo, qui saepius ferro fit. Functio principalis transformatoris est vel elevare vel demere tensionem dum eadem frequentia servatur, efficientem transmissionem potentiae per longas distantias faciens. In operatione sua simplici, cum cursus alternans fluit per primam spiram, creandi fit campum magneticum mutabilem in nucleo transformatoris. Is campus magneticus deinde inducit tensionem in secundam spiram, cum proportio tensionis a numero rotationum in utraque spiram pendet. Transformatores moderni characteristicas avances tales ut systemata refrigerationis efficientes, materiales insulationis sophisticatos, et componentes protectivos quod operationem fiducibilem sub variis conditionibus certificant incorporant. Haec instrumenta sunt fundamentalia infrastructurae nostrae electricae, applicationes invenientes in plantis generationis potentiae, stationibus electricis, facilitatibus industrialibus, et electronicis consumer. Illi praebent distributionem practicam electricitatis ab plantis potentiae ad domos et negotia per permittendum adjustmentem nivelium tensionis prout necessarium est per totum processum transmissionis.